30 mei mag ik wederom een optreden geven als muziekdraaiend ambtenaar. Vorig jaar deed ik via deze weg een oproep om jouw favoriete dansnummers door te geven. Ik kreeg toen meer dan 50 suggesties en heel wat van die nummers werden ook gedraaid.
Je voelt me al aankomen. Graag had ik nog eens een oproep gelanceerd om jouw favoriete dansnummers als commentaar achter te laten bij dit bericht. 1000 x dank.
Er gaat geen maand voorbij zonder dat we iets winnen. DIt is de oogst voor afgelopen maand
* 1 maand De Standaard
* 1 Scheerkit Wilkinson
* 1 Bongobon Kids
Ik moet toegeven dat ik wel wat minder aan wedstrijden heb deelgenomen.
We zijn amper mei en toch zat vandaag al de seizoensbrochure 2008-2009 van de Vlaamse Opera in de bus. Vanaf 1 januari 2009 wordt Aviel Cahn de nieuwe intendant van de Vlaamse Opera en ieder seizoen zal vanaf nu in het teken staan van een bepaald thema. Voor 2008-2009 wordt dat Utopie.
Wat me heel blij stemt, is het rijke aanbod aan voorstellingen voor jongeren. En jongeren mag hier heel ruim genomen worden. Samen met Jeugd en Muziek Gent hebben ze ook gedacht aan kinderen vanaf 5 jaar. Joehoe. We kunnen al beginnen plannen zie.
Meer over het programma voor jongeren alhier.
Leuk idee voor het volgende verjaardagsfeestje : een Keith Haring Workshop.
Zo doe je het :
Je zet een aantal tafels achter elkaar en rolt over die tafels een rol tekenpapier uit (1 meter breed en enkele meters lang). Plak het vel papier aan een paar plaatsen vast zodat het niet gaat schuiven.
En je zorgt voor stiften. Veel stiften. Liefst met een dikke punt. En een heleboel tekenaars, hoe meer, hoe liever. Laat de kinderen hun favoriete CD meebrengen. En dan aan de slag. Je vertelt eerst kort over het werk van Keith Haring. Daarna verdeel je de stiften en zet je de muziek aan. Iedereen krijgt een plaats toegewezen en begint te tekenen. Na een minuut of tien volgt de eerste wissel : 5 stoelen naar rechts. Een nieuwe plek met nieuwe kansen. Een nieuw stuk van het tekenvel waar al op getekend is, levert nieuwe ideeën. Dan weer een wissel en wat later nog één, enz…
Er onstaat één groot boeiend kunstwerk.
Keith Haring deed het met kinderen in Japan, Europa en Amerika. En het lukte altijd, het verveelde nooit. (zie Keith Haring, de biografie)
[vrij naar een artikel uit Dada, Kunsttijdschrift voor kinderen van 6 tot 106, dat vandaag in de brievenbus zat]
De laatste zondag van mei tijdens de Dag van het Park, is er in Lokeren opnieuw Parktheaterfestival. De laatste jaren was het zeer zeker de moeite. Dit is het programma voor 25 mei 2008. Morgen eens wat googlen en zien welke act we zeker niet mogen missen.
LA COMPAGNIE DU MIRADOR (B)
POPPENTHEATER PIEREWIET (B)
NAKUPELLE (USA/FINLAND)
MOVEMENT THEATRE (B)
IJSCO ALI (NL)
DE VIOLIEREN (B)
VISUAL SOUND ART (NL)
TOON MAAS (NL)
JUAN TRUKYMAN (CUBA)
HERR NIELS (DL)
BSGO LOKEREN / SAMW LOKEREN
SASK SINT-NIKLAAS (B)
TEATRO PAVANA (NL)
MIMEKRY (ISRAËL/DL)
KARTJE KILO (B)
PASPARTOUT (DL)
COPER ANIMATIE (B)
DE GANZENFANFARE (NL)
SINFRAKIDZ (Lokeren, B)
THEATER TIERET (B)
SCHIZO’S / SCHIZOKIDS (Lokeren, B)
voor de kinderen
RUBEN KOMKOMMER (NL)
POPPENTHEATER KAST-ROL (Lokeren, B)
KINDERGRIME DE SINFRA’S (Lokeren, B)
Deze middag met de kinderen (nog maar eens) het Gravensteen bezocht. En Ruben heeft Jana weten boeien door haarfijn uit te leggen hoe het er in de tijd van de ridders aan toe ging. Over duimschroeven, dwangbuizen, guillotine, tweehanders en de vergeetput.
Leuk hoe die kinderen volledige verhalen kunnen verzinnen. Soms leek het alsof ze het allemaal zelf hadden beleefd.
Voorjaar 1998. 10 tien jaar geleden. We woonden nog in Gent. Ik combineerde mijn full-time job bij het Rijksontledingslabo in Gentbrugge met avond- en weekendcursussen bij de VDAB.
Er waren nog geen kinderen en op zaterdagavond was ik DJ in Le Bal Infernal. Ik draaide Portishead en Massive Attack. Het was in dat bruine café in de Kammerstraat dat ik Sven, een oude schoolkameraad tegen het lijf liep. En Sven leerde me Air kennen, en Lamb en Sigur Rós.
En nu, 10 jaar later ligt er een Special Edition van Moon Safari van Air in de winkel. Compleet met remixes, demo’s en exclusief materiaal.
Deze week eens bij de platenboer binnenwipppen.
En All I Need blijf ik een geweldig nummer vinden.
Ha, de zomer is in ’t land en dan halen we ons stalen ros van stal. Niet dat we in de wintermaanden niet fietsen, maar de fietsfrekwentie ligt tussen april en september nu eenmaal een pak hoger dan in de donkere maanden.
En morgen start de actie met belgerinkel naar de winkel. Stempeltjes verzamelen als we met de fiets boodschappen doen. En de kinderen hebben dan hun eigen spaarkaart en dat zorgt voor een nog grotere motivatie om de fiets te nemen.
En van 5 tot 11 mei is het Heen-en-weer-week, en proberen we met z’n allen het autogebruik te verminderen. Eigenlijk probeer ik het hele jaar door te variëren in het verkeer.
Momenteel geef ik cursus in Brugge en dan neem ik eerst de bus naar station Gent Sint-Pieters en dan de trein naar Brugge. En om 10 uur ’s avonds met trein en bus terug naar Gent. Die 2 x 25 minuten op de trein zijn zo onstpannend. Tijd om te lezen, te babbelen, naar muziek te luisteren.
Eind dit jaar opent het station in Beervelde. Misschien vraag ik wel een treinabonnement aan op het werk.
Ik lees net bij Rudy dat ze volop bezig zijn met de voorbereidingen voor de Lodejofeesten. En bij de Lodejofeesten denk ik met weemoed terug aan schitterende en memorabele optredens van Ludo Mariman, The Scene, The Radios, The Choice, Arno, Brendan Crocker,… en de ongelooflijk grappige Franse rockers van Elmer Food Beat. Ze hebben bij ons een paar bescheiden hitjes gehad. Daniela bijvoorbeeld.
Het is deze week beginnen zomeren. Vandaag gekookt, gepoetst, gelezen, gespeeld, geluisterd, gemaild, gestofzuigd, gedweild, geschreven, gesurft, gezongen,… met de ramen open. En met Les Negresses Vertes
Ik weet niet precies meer hoe of door wie ik er ben terechtgekomen, maar ik vind de weblog Vertel eens een ongelooflijk boeiend initiatief. Negen kinderboekenlezers die bloggen over kinder- en jeugdboeken. Er wordt hier bij ons ook vrij veel gelezen en voorgelezen en dan is een dergelijk initiatief altijd een welgekomen aanvulling en inspiratiebron. Andrew Keen mag het dan wel over de Apencultuur hebben, ik blijf een grote voorstander van dergelijke initiatieven.
Af en toe gebruik ik mijn blog ook om wat reclame te maken voor vrienden of kennissen.
Begin reclameboodschap.
Ben je op zoek naar een originele en verrassende rondleiding door Brugge, dan moet je zeker eens een kijkje nemen op de site van Alégria For Life. Ze bieden een aantal arrangementen zoals een City Walk door Brugge, een cruise van anderhalf uur met champagne en aardbeien of een Walking Dinner With Brazilian Touch.
Wil je je vriend of vriendin verrassen of wil je met een groepje vrienden of collega’s een toffe dag beleven, dan ben je bij Alegria For Life aan het juiste adres.
Einde reclameboodschap.
Gisteren samen met vrienden voor het eerst naar de Nekkanacht geweest alwaar we konden luisteren naar liederen en gezangen van Peeters Bart en een hoop van zijn vrienden en idolen.
De avond begon heel intiem met Omdat ik van je hou met Raymond van het Groenewoud aan de piano. Na een paar nummers van Bart Peeters samen met zijn begeleidingsband de mannen, was het niemand minder dan Ramses Shaffy (deze zomer 75 jaar jong) die voor een eerste hoogtepunt van de avond zorgde. Het Sportpaleis riep luidkeels mee met Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk en Bewonder . Tussen het publiek merkte ik ook Boudewijn de Groot op met een jonge deerne die de tekst bijna volledig kon meezingen.
Ronny Mosuse, die een jaar of twintig geleden deel uitmaakte van The Radios bracht zijn versie van Ne me quitte pas van Jacques Brel. Na het ingetogen Laat me niet alleen, kwam er opnieuw wat ambiance met Slimmer Dan De Zanger, het eerste nummer uit de gelijknamige cd van Bart Peeters. De tekst was van Bart Peeters, de muziek van Mosuse.
Steven De bruyn van The Rythm Junks kwam als onverwachte gast bewijzen dat hij de beste mondharmonikaspeler van de 21ste eeuw is, althans volgens Bart Peeters. Hij speelde ondere andere mee met Zeester en Koffie, een cover van Starfish & Coffee van Prince.
Axl Peleman speelde een thuiswedstrijd en bracht ’t Kiel Is Een Kleurdoos. Jammer dat hij maar één nummer bracht, maar we zouden hem nog terugzien na de pauze.
Een achtjarig meisje zong samen met tientallen lagereschoolkinderen Het Toeterlied en het was Hannelore Bedert, winnares van de Nekkawedstrijd die voor een nieuw hoogtepunt zorgde. Bedert studeerde een tijdje geleden af aan Studio Herman Teirlinck en heeft een ongelooflijk heldere, frisse stem. Het Sportpaleis werd heel stil bij Met Uw Ogen Toe waarbij ze zichzelf begeleidde op piano. DIt najaar komt haar eerste cd uit. Hou het in de gaten.
Na de pauze kwam de sfeer van het Leugenpaleis helemaal terug. Hugo Matthysen, die ons eerst al aan het lachen had gebracht met Sabrina, De Oude Leraar Duits en Een Vrouw Met Zeven Billen, speelde op zijn orgeltje. Een herkenbaar geluid voor iedereen die vroeger op woensdagmiddag aan de radio gekluisterd zat voor het Leugenpaleis. Een uitzinnige massa scandeerde Konijn Met Pruimen, samen met den Hugo en den Bart.
Nog meer bekend volk, na de pauze. Jan De Wilde had het eerst over de Eerste Sneeuw en nadien zong hij zijn Vrolijk Lentelied.
Met Een vriend zien huilen, opnieuw een Brel-cover kregen we zowaar opnieuw een kippenvelmoment. En net voor Raymond van het Groenewoud het podium zou bestijgen, slaagde Bart Peeters erin om tussen het publiek te duiken om zijn vrouw een boeket bloemen en een zoen te geven.
Raymond van het Groenewoud, minstens even gestoord als Bart Peeters, kwam in zijn fanfarepakje, compleet met handschoenen en petje bewijzen dat hij het nog steeds kan. Hoe Zie Ik Eruit?, Maria, Maria, Ik Hou Van Jou en Liefde Voor Muziek, dat vlot overging in Kom Op Met Dat Lijf deden (bijna) iedereen swingen en zingen.
Met Mijn Garagist Heeft In Mijn Wagen … werd de toon gezet voor een vernieuwde versie van I’m Into Folk en bij Heist aan Zee mochten we met z’n allen nog even meeneuriën.
Ik Wil Deze Nacht In De Straten Verdwalen samen met Axl Peleman, als ode aan de zieke Wannes Van de Velde was het eerste bisnummer en met Aaa werd deze 15e editie van de Nekka nacht afgesloten.
Volgend jaar zijn we er opnieuw bij. En u ?
Vroeger, toen we klein waren en we nog met 4 op de achterbank van onze Volvo 244 mochten zitten, luisterden we in de auto naar muziekcassettes. Mijn vader nam die vakkundig op en met zijn Dymo maakte hij gekleurde labels met witte letters. Die labels werden dan op de zijkant van het doosje geplakt. En ik zie die doosjes en cassettes nog zo voor me. Witte cassettes met een rood logo van BASF. De meeste duurden 90 minuten. 45 minuten langs elke kant. Op één ervan stond muziek van Boudewijn De Groot. En die muziek maakte de rit naar de Meli of naar opa en oma in Erpe-Mere een stuk leuker.
Eén van de nummers waar we als kind tientallen keren naar geluisterd hebben was Meester Prikkebeen. Ik vind het nog steeds één van de knapste nederlandstalige nummers. De muziek en de ongewone tekst, ze hebben iets psychedelisch.
Enkel grote meneren als Lennaert Nijgh kunnen dingen schrijven als :
Hij koestert de dagen van rood cellofaan
Van glitter en watten en sterrenpapier
Reacties op deze weblog worden niet in de wind geslagen. Ik had het eerder deze week over Smoothies en in de reacties raadde Ilse ons aan om Tasty World eens te proberen. Dikke knuffels voor Ilse. Lange tijd geleden dat ik zo een lekker broodje gegeten heb. Tasty World staat met stip op nummer 1 op ons lijstje van adressen voor een snelle en gezonde hap in Gent.
Ik koos voor een bruin broodje met tofu, thousand-islandsaus, sla, tomaat, wortel en mais. Bij Sophie werd het een Tasty : een mix groentenburger met bieslooksaus, sla, tomaat, wortel en ajuin. En uiteraard voor elk een smoothy.
Zeg niet dat je het niet wist 