Amai. Ā Sarah Bettens is er gisteren in geslaagd om me kippenvelmomenten te bezorgen tijdens het voorlaatste optreden van haar Never Say Goodbye tournee.
InĀ een bijna uitverkochte Vooruit nam ze ons mee voor een muzikale reis door de jaren zestig, zeventig en tachtig. Op het podiumĀ verschenen in een groot fotokaderĀ de gecoverde artiesten en tussen de nummers door kregen we korteĀ tekstfragmenten te horen van o.a. Marvin Gaye, Stevie Wonder, Janis Ian enĀ Julie London.
Maar het was bovenal de mooie hese stem van Sarah en het virtuoze pianowerk van Tom Kestens die ervoor zorgden dat sommige nummers nog mooier vertolkt werden dan het origineel.
Voor de pauze zagen we onder meer Marvin Gaye, Ella Fitzgerald, Bill Withers, The Commodores, Captain & Tennille, Stevie Wonder, Julie London en Ā Otis Redding de revue passeren.
Haar versie van Three Times a Lady van The Commodores zorgde voorĀ mijn eerste kippenvelmoment van de avond. En er zouden er nog komen.
Na de pauze kregen we iets meer eigen nummers, ingetogen momenten met covers van Janis Ian, Jacques Brel en The Counting Crows, maar ook meer up-tempo nummers met Money Money Money van Abba en het iets wildere I Will Carry You, een cover van Woodface, de band van broer Gert.Ā En wat dacht je van een akoestische versie van Little Red Corvette van Prince. Meesterlijk.
Het enige bisnummer I Can’t Make You Love Me Ā van Bonnie RaittĀ Ā was een mooie afsluiterĀ van eenĀ Ā intieme, sfeervolle avond met twee bijzonder goede muzikanten op het podium.
En buiten was het nog altijd even druk aan het glazen huis.