Ik heb een paar Photoshop-boeken in huis gehaald en probeer me nu een aantal technieken eigen te maken. Na een paar hoofdstukken doorworsteld te hebben, is me alleszins al één ding duidelijk. Bijna alles in Photoshop draait om lagen. En éénmaal je daarmee vertrouwd ben, gaat het allemaal een stuk makkelijker.
Ik amuseer me zowaar, ook al moet ik nog heel veel leren.
Maar het vlot aardig. Bewijs hiervan, mijn eerste echte oefening met een massa aan lagen.
Het was al zeker 30 jaar geleden dat ik nog eens door de Sint-Annatunnel gewandeld had. Ik zat op de lagere school en een bezoek aan de Sint-Annatunnel in Antwerpen stond toen nog op de lijst van uitstappen op het einde van het schooljaar.
En nu, 30 jaar later liep ik samen met Sophie en de kinderen door de 572 meter lange tunnel. Alles was daar nog zoals vroeger. De grote lift die ons tot meer dan 30 meter onder de grond bracht. Een lift waar er plaats is voor 80 personen. Drie klassen lagere school kinderen, dus. En dan die authentieke houten roltrappen. Prachtig gewoon.
Vanaf nu nemen we altijd de tunnel, in plaats van tram 5. Ik zal geen 30 jaar meer wachten.
Nadien hebben we vanop linkeroever met de kinderen naar “’t stad” gekeken, en de brede Schelde waar we onderdoor gewandeld hebben. Schoon, maat.
(foto via wikipedia)
Zonet kaartjes besteld voor de première van De brief, de nieuwste productie van 4Hoog. Ons favoriet theaterproductiehuis voor kinderen speelt in onze favoriete zaal in de Brugse Poort. Het kan al niet meer stuk.
Een meisje vindt een brief, zomaar, op straat.
Op de voorkant staat er: ‘Aan mijn Hart!’.
Wiens Hart? Mijn Hart?
Ze wordt er helemaal gek van,
van die rare brief
De voorstelling is gebaseerd op ‘De brief die Rosie vond’ van Bart Moeyaert.
Aan alle ouders met kinderen vanaf 6 jaar, één advies : bestellen die kaartjes. En wel alhier.
50 Stunning Examples of a great redesign: My Top Picks
50 voorbeelden van redesign. Het gaat hier over nieuwe logo’s, andere lettertypes, andere kleuren, maar ook meer ingrijpende redesigns van spelcomputers, auto’s of mp3 spelers.
Een mooi overzicht
Er wordt hier de laatste tijd weer veel gelezen. Vandaag bracht tante Kathelijne een stapel boekjes mee voor beginnende lezers, en Ruben koos gisteren in de boekenwinkel een boek over uitvindingen.
Eureka! Een vrolijke geschiedenis van bijna alle uitvindingen is een groot boek over belangrijke uitvindingen zoals het wiel, de trein, de telefoon, de cd-speler,…
Met leuke figuurtjes, toffe tekeningen en heel veel informatie.
Zo’n boek waar je ieder keer weer andere dingen ontdekt.
Vandaag maakte Sophie bosbessentaar. Ze was zo lekker, dat ik het recept met mijn lezers wil delen.
Ingrediënten:
Voor de taartbodem: 150 gr. boter in dobbelsteentjes, 40 gr. poedersuiker, 220 gr. bloem, 1 eierdooier
Voor de vulling: 350 gr. bosbessen, 3 eierdooiers, 115 gr. suiker, 1 zakje vanillesuiker, 2,5 dl. room
Bereiding:
Meng de boter, de poedersuiker en de bloem.
Voeg de eierdooier toe en kneed vlug door elkaar voor een soepel deeg.
Verpak het deeg in vershoudfolie en laat het voor gebruik tenminste 1 uur rusten op een koele plaats
Druk het deeg gelijkmatig in een ingevette taartvorm (diameter 26 cm.) en prik met een vork een paar gaatjes in de bodem.
De taartbodem ong. 5 minuten voorbakken op 200° C.
Laten afkoelen.
Leg de bosbessen op de taartvorm.
Roer de eierdooiers, suiker, vanillesuiker en room door elkaar.
Giet het mengsel over de bosbessen en bak de taart gedurende 35 min. in een voorverwarmde oven op 200°.
Serveer de taart lauwwarm of koud.
Je kan de bosbessen ook vervangen door ander fruit, zoals appels, peren, frambozen,….
Gisteren hadden we hier al een heel pril lentegevoel, vandaag keerden we nog even terug in de tijd. De nieuwjaarsbrieven vermelden immers helemaal bovenaan Lochristi, 1 januari 2009.
Er was een brief van mijn petekind Lotte
En de brief van Jana was er ééntje voor tante Lut
En de wensen van Ruben waren voor tante Kathelijne
Nadien was er zelfgemaakte lasagne, en heerlijke bosbessentaart. Het recept van die taart verschijnt straks nog op de weblog.
Voor alle kinderen die dit jaar 7 jaar worden, is er goed nieuws. Vanaf woensdag 11 februari kan je gratis het boek “Voor nu en nog heel lang” afhalen in de plaatselijke openbare bibliotheek.
Stichting Lezen vroeg 51 auteurs en illustratoren om het boek speciaal voor eerste lezers te maken om zo het plezier in lezen aan te wakkeren.
Vandaag heb ik Jana haar exemplaar afgehaald in de bibliotheek van Gent. En ja, er waren daar nog voldoende exemplaren voorhanden.
Alle info over het boek, is te vinden op de site www.voornu.be.
[via newsight.de]
Deze middag kregen de leerlingen van het eerste jaar van de Gentse muziekacademie een overzicht van de instrumenten waaruit ze volgend jaar kunnen kiezen. Er waren klassiekers zoals piano, dwarsfluit en gitaar, maar ze konden ook kennismaken met het geluid van de trombone of het accordeon.
En Ruben blijft ook na vandaag bij zijn eerste keuze: accordeon.
Bij een accordeon moet ik altijd denken aan de optredens van de Limburgse jongens van Rowwen Hèze. Ik heb die gasten een paar keer live bezig gezien, en dat was altijd ambiance.
En nog meer ambiance met accordeon. The Pogues.
Ha, en uiteraard Los Lobos
En Marino Punk
En dan heb ik het nog niet eens gehad over Wim Opbrouck.
Heel lang geleden, in het jaar 1987 om precies te zijn, maakte ik samen met een klasgenoot een film. Ik zat toen in het vijfde jaar Menswetenschappen en we hadden een uitwisselingsproject met studenten uit Wageningen. Wij zouden een week les volgen bij hen, zij een week bij ons.
Ons project bestond erin om de uitwisseling vast te leggen op pelicule. Geen video of DVD maar echte 8mm filmrolletjes.
We deden alles zelf. Interviews afnemen, monteren, geluid mixen, tot zelfs het maken van de begin- en eindgeneriek. Allemaal nog zonder computers. En om alles te kunnen financieren, zochten we zelf geldschieters. De middenstand van Lochristi betaalde onze filmrolletjes, in ruil voor reclame aan het begin van de film. En ook deze reclamespotjes staken we zelf in elkaar.
En nu, 22 jaar later ben ik dankzij facebook opnieuw in contact gekomen met de regisseur en bezieler van onze projectfilm.
Een aantal weken geleden heeft hij zelfs de 8mm film omgezet naar DVD. En binnenkort krijg ik die dvd te zien. We hebben na al die jaren nog eens afgesproken.
Ik ben razend benieuwd. Maar kijk, in afwachting van de volledige film, stuurde hij me al een screenshot. Op de foto ben ik een interview aan het afnemen met een klasgenoot.
Voor alle duidelijkheid. Ik ben de jongen rechts. Met de weelderige haardos 😉
Tot voor kort waren er in Vlaanderen weinig stand-up comedians, laat staan Marokkaanse grapjassen. Maar daar is de laatste jaren gelukkig verandering in gekomen.
Eerder zagen we al Henk Rijckaert, Philippe Geubels en Gunter Lamoot en ook try-outs van onder meer Wim Helsen, Iwein Segers en Begijn Le Blue.
En gisteren hebben we aan ons lijstje een optreden van Youssef El Mousaoui toegevoegd. Een jonge Marokkaan die ons regelmatig aan het lachen bracht tijdens zijn tweede zaalshow Monkey Business.
Nu we een goede allochtone comedian hebben, is het wachten op de eerste vrouwelijke Vlaamse stand-up comedian.
Allicht zijn er wel al, maar waarom staan ze nog niet geprogrammeerd in de Vlaamse culturele centra.
Het was vandaag Dag van de Ambachten. Honderden ambachtslui openden de deuren van hun atelier om de bezoekers te laten delen in hun vakmanschap en passie.
En eigenlijk hadden wij de deur van onze keuken vandaag ook kunnen openstellen. Ook hier werd er weer met passie en vakmanschap in de keuken gewerkt. Zelfgemaakte pizza, chocomousse en dozen vol huisbereide koekjes. En met Valentijn in het verschiet werden het zelfs koekjes in hartjesvorm.
Voor de collega’s heb ik goed nieuws: de koekjes zullen morgen bij het koffiemachine op het 7e verdiep liggen.
Ons Jana leest graag. Bijna iedere week halen we in de bib haar leesvoer. Eerst Avi 0 en Avi 1, maar sinds kort leest ze ook al vlot Avi 2.
Ik had ook een paar samenleesboekjes mee. Aan de linkerkant tekstjes voor Jana, op haar niveau, en aan de rechterkant grotere stukken tekst die mama of papa dan voorlezen.
Maar vanavond wou ze ook de rechterkant lezen. En dat ging wonderwel. Avi 5 lees ik nadien op de achterflap. En we waren allebei heel erg trots.
Zeg niet dat je het niet wist 