Jepara

Op vrijdag 29 juni ging het van Yogyakarta naar Jepara. Een rit van goed 200 kilometer. Bij ons in België doe je dat (zonder files) in een uur of 2. Hier was het een tocht van goed 5 uur.

We hadden in Yogyakarta een chauffeur gevonden voor die rit. Net zoals in Sri Lanka of Bali is het toch beter om hier niet zelf te rijden.

Een super hotel alweer. Mocht Sophie ooit een carrièreswitch maken, dan kan ze gerust overwegen om een reisbureau te starten.

Jepara is onze uitvalsbasis naar Karimunjawa. Op zaterdag vertrekken we met de boot naar dit niet echt toeristische Indonesische eiland. En op maandag keren we terug naar Jepara.

En ’s avonds gingen we nog op zoek naar een laundry. Zo hebben we tegen maandag weer mooi gewassen kleren.

Op onze zoektocht kwamen we toevallig langs een soort kermis met elektrische scooters. De kinderen waren dol enthousiast met hun nieuwe speelgoed. Crossen door het plaatselijke park. Pure fun.

Advertentie

BV’s

Het zal wel met onze huidskleur te maken hebben, maar iedereen wil hier met ons op de foto. Overal waar we komen. In de bergen, bij de pittabar, in de groentewinkel, noem maar op.

En heel soms laten we dan zelf ook een foto nemen samen met onze fans.

 

Laatste dag Yogyakarta

Donderdag 28 juli, onze laatste dag in Yogyakarta. Een rustdag ook. Chillen in het hotel en de stad, zoals de jonge gasten zeggen.

En ons door de stad laten rijden in een becak of fietstaxi. Geen riksja. Bij een becak wordt je als passagier geduwd. Bij een riksja wordt je voortgetrokken.

En Sophie maakte foto’s van mensen in de stad. Een selectie:

 

 

Jogjay Bay

De WiFi in hotel Neo was niet al te best. Intussen zijn we al zaterdag en hier in ons hutje in Karimunjawa is de WiFi toch iets beter. Tijd om nog enkele blogberichten de wereld in te sturen.

Op woensdag 27 juli stond een dagje waterpret op het programma. Eigenlijk was dit niet echt opgenomen in onze “officiële” voorbereiding maar was dit eerder een idee op het moment zelf.

Het waterpretpark Jogja Bay is minder dan een jaar open. Op internet lezen we dat het vooral in het weekend en vakantieperiodes druk is. Maar hé, het is hier geen vakantie en ook geen weekend. En dat hebben we ondervonden.

Ik schat dat er minder dan 50 bezoekers waren. De max voor de kinderen natuurlijk. Meer dan 6 uur waterfun zonder aanschuiven. En spotgoedkoop. Minder dan 10 euro.

 

Deathride

Volledig onverwacht konden de kinderen in het Diengplateau kiezen voor nog meer avontuur. Een schitterende hangbrug en…. een spectaculaire deathride.

Dieng Plateau

Dinsdag 26 juli. We zitten al enkele dagen in Java. Vandaag worden we wakker in Wonosobo in Centraal Java. In Wonosobo zelf is er niet veel te beleven, maar het is wel de perfecte uitvalsbasis voor een trip naar het Dieng Plateau.

Het is hier opvallend frisser dan in Jogjakarta. We bezochten enkele tempels, maar het was vooral de Sikidang krater die indruk op ons maakte. En vooral die indringende geur van zwavel.

 

Merapi

Een vulkaan van bijna 3000 meter hoog. Zes jaar geleden nog heel actief. As en rotsen werden meer dan 10 (!) kilometer in de atmosfeer gespoten. Er vielen toen meer dan 300 doden.

We reden in de buurt van de vulkaan met een oude Amerikaanse jeep. Langs hobbelige wegen. In het museum lagen een aantal voorwerpen uit 2010. Bijna volledig gesmolten door de onmenselijke hitte.

Pawon & Mendut

En als we dan toch bezig zijn met tempels te bezoeken, dan we er ook de tempel Pawon en Mendut

 

Borobudur

Vandaag stond onze wekker op 3:20. In de ochtend. Om de vele toeristen toch een beetje voor te zijn bij ons bezoek aan de Borobudur, de grootste Boeddhistische tempel ter wereld.

Vroeg opstaan, dat betekent ook dat je de zonsopgang kan meemaken vanop de tempel. Maar dan is er best geen mist. En die was er jammer genoeg wel.

 

Italian Food

Ok, we zitten in het land van nasi en bami goreng, maar pasta en pizza zijn een welgekomen afwisseling. En bij het zoeken naar een restaurant is Tripadvisor mijn beste vriend.

En zo zaten we op zondagavond bij Il Mondo Pizza & Pasta. Tripadvisor had het bij het rechte eind. De beste pizza en pasta van Jogjakarta en ver daar buiten.

En voor geen geld. 280.000 Indonesische rupiah, omgerekend 19,5 euro. Met vier. Lookbroodjes, bruschetta’s, ijsjes en cappuccino inbegrepen. We weten al waar we morgenavond opnieuw gaan eten.

Jogja

Maandag 25 juli en we zitten al enkele dagen op Java. Zaterdag vertrokken vanuit Singapore en het was iets minder dan 2 uur vliegen naar Jogjakarta, of kortweg Jogja.

Bangkok, Ubud, Miami, we maken er een gewoonte van om een stad te verkennen met de fiets. Ook hier in Jogjakarta.

En onze fietstocht hier was meer dan enkel fietsen. De kinderen mochten ook rijst planten en bakstenen maken uit klei. En we bezochten een atelier waar ze kroepoek maakten.

MacRitchie Nature Trail

Een wandeling door de jungle. Waarom niet. In de reisgids staat dat de wandelroutes variëren van 3 tot 11 kilometer.
Veel regen vandaag, maar we waren goed beschut door de dichte begroeiïng.
Een lastige wandeling van 11 kilometer met in het midden een loopbrug bewaakt door een agressief aapje.

Little India

Singapore is niet alleen moderne hoogbouw. In Serangoon Road, het hart van Little India werden we verrast door oude shophouses.

Indiërs die nu in Singapore wonen, komen hier hun producten van thuis kopen. Heel wat winkeliers beoefenen hun vak al tientallen jaren op dezelfde manier.

Multicultureel

We hebben al wat kilometers gewandeld hier in Singapore. We zijn op dinsdagnamiddag aangekomen en tot vandaag hebben we 49 kilometer op de teller staan.

Op donderdag stond de wandeling in het teken van moskeeën en tempels.

Eerste stop. De Sultan Mosque, de belangrijkste moskee in Singapore.

Halte n°2. Sri Srinivasa Perumal Tempel. Een Hindoe-tempel

De derde tempel van de dag: Sakya Muni Buddha Gaya Tempel. Een kleine boeddhistische tempel die ook de tempel van de duizend lichtjes wordt genoemd. Rondom het grote boeddhabeeld staan 999 lichtjes die branden bij speciale ceremoniën.

De voorlaatste tempel van de dag was de Sri Veeramakaliamman Tempel. Opnieuw een Hindoetempel.

En de Abdul Gafoor Mosque als afsluiter.

Singapore

En deze keer bloggen we zonder laptop. De iPad is deze keer mijn digitale vriend. En snel nog een toetsenbord in de rugzak gestopt. Berichten schrijven gaat een stuk makkelijker op die manier.

En we hebben gratis WIFI in ons hotel. En kijk, foto’s die ik overdag neem met de gsm, staan geheel automatisch op de iPad. De techniek, toch een stukje magie.

Het is hier ontzettend proper. Dat valt heel hard op. Geen papiertjes of sigarettenpeukjes op straat. Het contrast met Yogyakarta zal groot zijn.

En de eerste foto’s. Niet vanaf mijn gsm. We hebben nog een echte camera mee. Een uitzondering, want je ziet nog amper mensen met een camera rond de nek.