Kleurrijk Singapore

Marina Bay Sands

Met stip het meest bekende hotel in Singapore: Marina Bay Sands. Bekend, maar ook duur. 300 euro per nacht per kamer.

Bovenop het hotel is er een zwembad van 150 meter lang. En dan is er de Skywalk. Voor 20 euro kan je uitstappen op verdieping 56 en daar een wandeling maken met een spectaculair uitzicht over de stad.

Of je bent slim en je zegt dat je iets wil drinken aan de bar op verdieping 57. Het uitzicht is dan even mooi, en eenmaal boven is er niemand die je verplicht iets te drinken. Ruben en Jana brachten ons op dit schitterend idee.

We hebben ook even de prijslijst aan de bar bekeken. Voor iets meer dan 8000 euro (ja, acht duizend!) kon je een flesje wijn bestellen. OK, het was wel een La Tache, Domaine de la Romanée-Conti uit 1990.

Advertentie

Studio M

We zijn intussen woensdag 3 augustus. In de namiddag vlogen we van Semarang, Indonesië naar Singapore.

Om onze vakantie in stijl af te sluiten, blijven we nog 5 dagen in Studio M, een designhotel in de buurt van Clarks Quay.

Alles straalt hier klasse en stijl uit. En we hebben een mezzanine, en een smartphone die we 5 dagen lang mogen gebruiken ook buiten het hotel. Met gratis 4g en al. En er zijn croissants en warme chocoladebroodjes. En alles proper. Dat valt zo hard op na 12 dagen Indonesië.

Star Hotel

Onze reis duurt 3 weken en we verblijven op een 7tal verschillende plaatsen. Het is dus altijd uitkijken naar ons hotel (of hutje).

In Semarang had Sophie gekozen voor het Star Hotel. Meteen ook het hoogste gebouw van de stad met een Endless Pool op de 30ste verdieping.

Het hotel was top! En ’s avonds aten we BBQ op het dak.

Laundryday

Dinsdag was een rustdag. Lang slapen en wat lezen en chillen aan het zwembad in Jepara. Om 3 uur hadden we afgesproken met onze taxichauffeur. Ik mag hier gerust spreken over “onze” chauffeur want hij had ons al enkele keren van en naar de stad gebracht. Een vriendelijke jonge gast die heel veel rust uitstraalde.

Vlak aan ons hotel hadden we op maandag onze handdoeken en wat kleren afgegeven in een laundry. Vuile en vooral natte handdoeken in een valies stoppen, kan voor de nodige geurhinder zorgen. En we vertrekken pas op zondag naar Parijs.

Heel even dachten we dat we onze handdoeken en kleren niet meer zouden terugzien. Bij de wasserij lagen er op dinsdag geen gewassen spullen voor ons klaar. We hadden ook geen ticket gekregen de dag voordien en dan heb je weinig in handen om te protesteren.

Na wat over en weer getelefoneer en met de hulp van onze altijd vriendelijke chauffeur, kregen we te horen dat onze was onderweg was. Nog een uurtje geduld.

Het is allemaal in orde gekomen, en tegen kwart over 4 konden we vertrekken naar Semarang.

 

Primatour

Maandag 1 augustus. Onze laatste voormiddag in Karimunjawa. Nog meer snorkelplezier en een bezoek aan de haaien. Meer dan aan bezoek eigenlijk. We stonden in het water terwijl de haaien om ons heen zwommen. Best wel eng

 

Om 12:00 ging het met boot terug naar Jepara. Ja, dezelfde boot waarop ik enkele dagen geleden boven het toilet hing.

Maar deze keer was ik voorbereid. We hadden een Nederlands gezin leren kennen in Karimunjawa en ze waren zo vriendelijk geweest om mij een pilletje tegen reisziekte mee te geven, Primatour voor de geïnteresseerden.

En het werd een prima tour. De overtocht verliep vlekkeloos.

BBQ

Zondag. Een daguitstap. Met de boot. En een BBQ op een onbewoond eiland.

 

 

Snorkelen

In Bali wou het snorkelen niet echt lukken. Bij mij althans. Sophie en de kinderen hadden er geen problemen mee.

In Karimunjawa kon ik nog eens opnieuw proberen. En deze keer was het beter. We hadden ook een ervaren gids mee. Nu kon ik ook meegenieten van al dat onderwaterpracht.

Ik ga hier niet beweren dat ik een echte waterrat geworden ben, maar het was best wel de moeite.

 

---

 

Een hutje op het strand

Zaterdag vertrokken we om 10:00 met de boot vanuit Jepara naar Karimunjawa. De tickets hadden we vooraf al gereserveerd. Je kon kiezen tussen een trage overtocht van 5 uur, of de snelle versie die je in 2 uur aan de overkant brengt. Wij kozen voor de laatste.

De zee was woelig die dag. Ik heb al veel gevaren maar ben nog nooit zeeziek geweest. Deze keer dus wel. Zweten, misselijk, overgeven,… Ik zag nog niet echt groen, maar het scheelde niet veel. Ik heb alle toiletten van de boot gezien. Het was aftellen tot we aanmeerden.

Eenmaal aan land voelde ik me opnieuw ok. Maar kijk, de overtocht was dan wel de hel, het eiland zelf was dan weer de hemel.

We hadden een hutje op het strand. Behalve een vriendelijk Nederlands gezin en een Spaans koppel, waren we de enige toeristen in het kleine gezellige resort Omah Alchy.

Een prima gastheer ook. Alles was goed geregeld en het eten was top.

We hadden onze eigen aanlegsteiger en er lagen kayaks klaar.