Vanaf vrijdag 9 oktober kan je in het Caermersklooster (Vrouwebroerstraat, Patershol Gent) naar een prestigieuze Anime-tentoonstelling. Na Frankfurt, Kopenhagen en Los Angeles is Gent de vierde stad waar de expo over Japanse animatie te zien is. Allen daarheen !
Alle info alhier
Nog een mooi voorbeeld waarbij gebruik gemaakt wordt van de stop-motion techniek.
Kijk, we zijn nog niet eens halfweg 2009 en ik heb deze maand al het beste boek van het jaar gelezen, de beste cd van het jaar beluisterd en gisteren zelfs de beste (animatie)film van het jaar gezien.
Beste boek: De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano.
Beste cd: Hombre Lobo van Eels
Beste (animatie)film: Paniek in het dorp. Zelden zo’n originele, grappige, bij momenten surrealistische film gezien. Grandioos.
Ok, ik weet het, de lente is nog maar net begonnen, maar ik ben toch al eens aan het kijken welke films we dit najaar bij ons in de zalen mogen verwachten.
Voor de kinderen zijn er alvast 2 die onze aandacht trokken.
Up, de nieuwste van Pixar
en Where The Wild Things Are, naar het boek van Maurice Sendak
Heel lang geleden, in het jaar 1987 om precies te zijn, maakte ik samen met een klasgenoot een film. Ik zat toen in het vijfde jaar Menswetenschappen en we hadden een uitwisselingsproject met studenten uit Wageningen. Wij zouden een week les volgen bij hen, zij een week bij ons.
Ons project bestond erin om de uitwisseling vast te leggen op pelicule. Geen video of DVD maar echte 8mm filmrolletjes.
We deden alles zelf. Interviews afnemen, monteren, geluid mixen, tot zelfs het maken van de begin- en eindgeneriek. Allemaal nog zonder computers. En om alles te kunnen financieren, zochten we zelf geldschieters. De middenstand van Lochristi betaalde onze filmrolletjes, in ruil voor reclame aan het begin van de film. En ook deze reclamespotjes staken we zelf in elkaar.
En nu, 22 jaar later ben ik dankzij facebook opnieuw in contact gekomen met de regisseur en bezieler van onze projectfilm.
Een aantal weken geleden heeft hij zelfs de 8mm film omgezet naar DVD. En binnenkort krijg ik die dvd te zien. We hebben na al die jaren nog eens afgesproken.
Ik ben razend benieuwd. Maar kijk, in afwachting van de volledige film, stuurde hij me al een screenshot. Op de foto ben ik een interview aan het afnemen met een klasgenoot.
Voor alle duidelijkheid. Ik ben de jongen rechts. Met de weelderige haardos 😉
In de krokusvakantie kan je in Antwerpen en Brugge weer jeugdfilms gaan bekijken tijdens het Jeugdfilmfestival. Er staan een pak, vaak minder commerciële films geprogrammeerd en er is net zoals bij vorige edities ook plaats voor klassiekers. Dit jaar spelen ze bijvoorbeeld Mon Oncle van Jacques Tati uit 1958.
Daarnet al even het programma overlopen en op zondag gaan we naar Morrison krijgt een zusje.
Als kind leesden wij Thea Beckman en Jan Terlouw. Van Beckman zagen we twee jaar geleden al de verfilming van haar Kruistocht in Spijkerbroek. En gisteren zijn Sophie en Ruben naar Oorlogswinter geweest, een film gebaseerd op het gelijknamige boek van Jan Terlouw.
Ruben was onder de indruk van zoveel oorlogsgeweld.
Vandaag waren we te gast in Leuven voor de avant-première van het kleine spookje Laban. Zes charmante, eenvoudige verhaaltjes over een klein spookje Laban, zijn grappig en ietwat ondeugend zusje Labolina en zijn vriend prins Bas.
Een Zweedse animatiefilm zoals ik het graag heb. Heel eenvoudig getekend, niet echt spannend, maar gewoon leuk en grappig. Een verademing in een wereld van Studio 100 kitch en Nickelodeon geweld.
En nadien was er een kleurrijke receptie in het STUKcafé, met taarten en snoepjes en warme chocolademelk en al.
Het kleine spookje Laban is vanaf 17 december te zien in de Vlaamse bioscoopzalen.
Zaterdag start in Leuven de 14e editie van het Kortfilmfestival. En mocht Leuven wat dichterbij liggen ik zou iedere avond naar een kortfilm gaan kijken.
Maar we maken er wel een traditie van om met de kinderen naar een film te kijken. Dit jaar gaan we naar Het Spookje Laban.
Middernacht en de maan schijnt boven het kasteel. Tijd voor de spoken om aan het werk te gaan. Maar voor het kleine spookje Laban is dat niet eenvoudig. Mensen bang maken… hij weet niet hoe dat moet. Zes supercharmante korte films over een schattig spookje en zijn zusje Labolina, de deugniet van de familie. Heerlijk én geschikt voor de állerkleinste kijkers. Het Spookje Laban is een enorme hit in Zweden en verschijnt op 17 december ook in de Belgische bioscopen. Het kortfilmfestival organiseert, i.s.m. distributeur Jekino, een exclusieve avant-première!
Zondagmiddag. Met de trein. Met een shoppingbiljet. En na de film is er een kinderreceptie met taart en limonade.
En als het mooi weer is maken we nadien nog een wandeling door Leuven.
Gisterenavond was zowaar een comedy-avond. Om 17:00 waren we door Radio 2 uitgenodigd in Kinepolis voor Safety Last, de stille film uit 1923 met Harold Lloyd. En ik moet zeggen dat we er enorm van genoten hebben.
Om 20:00 was er in Arca de voorstelling Karton van en door Henk Rijckaert. En Henk was in goede doen. De naturel en de flair waarmee hij zijn nieuwe voorstelling bracht, getuigen van zijn enorme talent als stand-up comedian. Ik vond de voorstelling ook beter dan Loebas, zijn vorige show. Bij Karton was het allemaal meer ‘af’, minder voorspelbaar en Henk stond ook dichter bij zijn publiek. Enorm professioneel allemaal.
Nadien nog even afgezakt naar de Hotclub de Gand, “den gepoeierenden ezel” van vroeger. Ze hebben daar Roomer en perfect gemaakte Mojito.
Trouwe lezers weten dat we hier regelmatig één en ander winnen. En tot vandaag was ik ervan overtuigd dat je om te winnen ook het juiste antwoord op de wedstrijdvraag moet kennen.
Groot was mijn verbazing toen ik vandaag vrijkaarten in de bus kreeg van Radio 2. Ik had niet eens de wedstrijdvraag juist beantwoord.
Het begeleidend briefje sloot af met deze paragraaf :
Nadat we de goede inzendingen hebben beloond, geven we de overige tickets graag aan de luisteraars die het snelst gereageerd hebben op onze vraag om mee te spelen.
En zo kunnen we nu zaterdagnamiddag toch nog naar Safety Last van Harold Lloyd gaan kijken. 4 gratis tickets, en we hebben er maar 2 van doen.
Iemand die ook wil genieten van deze filmklassieker? Roep het maar.
Dinsdag start het Filmfestival Van Vlaanderen, en we hebben alvast kaartjes besteld voor Terribly Happy, een Deense film van Henrik Ruben Genz.
Robert, een politieman uit Kopenhagen, wordt omwille van een professionele fout tijdelijk naar een provinciestadje gestuurd. Terwijl alweer een trage, bewolkte dag ten einde loopt in Zuid-Jutland, bekijken de inwoners de aankomst van de jongeman uit de grote stad met een tevreden en nieuwsgierige blik op hun gesloten gezicht. De politieman, die alles volgens het boekje doet, ontdekt beetje bij beetje de lokale gewoonten en begint aan te voelen dat er verontrustende geheimen verborgen zitten achter de façade van wat een heel gewoon provinciaals leventje schijnt te zijn. Dit groteske drama, dat elementen gebruikt uit het misdaad-, western- en horrorgenre, valt op door zijn originele stilering en betoverende evocatie van de atmosfeer waarvan de gestoorde gemeenschap doordrongen is.
En eigenlijk hadden we ook graag Stella gezien, maar de voorstelling voor zondagavond is al volzet. En ook Safety Last op zaterdagnamiddag is bijna volzet.
Straks nog eens het programma bekijken, maar nu is er Witse.
Altijd leuk om iets te beleven op een plaats waar je dat eigenlijk niet verwacht. Theater in het Astridpark bijvoorbeeld, of slapen in de Vooruit.
En straks gaan we film kijken in het bos. Lijkt me bijzonder leuk.
Ze spelen in Het Leen in Eeklo El Bosque Animado, een Spaanse tekenfilm die zich afspeelt in het bos. Om 21:00 begint het daar.
Ik stop alvast dikke truien in de rugzak, en een sjaal en koekjes en al.
Op deze winderige herfstdag enorm genoten van Wall-E. Heel plezierig en ontroerend allemaal. En het voorfilmpje over goochelaar Presto met zijn weerbarstige konijn was al evenzeer geweldige cinéma. Lang leve Pixar !!
En hé, ook al waren het vooral mama’s en grootouders die met hun kinderen of kleinkinderen op stap waren, enkele rijen voor ons zat er zowaar een bekende papa met zijn kinderen.
Het provinciebestuur is al jaren partner van het Filmfestival Gent en ook dit jaar is er weer een interessante tentoonstelling in het provinciaal Cultuurcentrum Caermersklooster.
Na de prestigieuze tentoonstelling over Stanley Kubrick in 2006 is het dit jaar uitkijken naar de expo over Harold Lloyd.
Harold Lloyd is één van de populairste komieken uit het tijdperk van de stomme film en ongetwijfeld ken je het beeld waarin hij hoog aan de wijzer van een uurwerk hangt.
Het wordt een unieke tentoonstelling waarin heel wat authentiek fotomateriaal en originele stukken uit het Harold Lloyd Estate zullen te zien zijn.
Meer info alhier
Zeg niet dat je het niet wist 