Deze middag, tijdens een wandeling door de Gentse binnenstad, botsten we eerder toevallig op een Moerbeiboom, de Morus nigra meerbepaald. En de kinderen waren verzot op de zwarte braamachtige bessen.
Voor wie bij het lezen van dit bericht zin krijgt in deze lekkernij, haast je naar de tuin naast de Werregarenstraat in Gent. Let wel op bij het plukken van de bessen: ze zijn enorm lekker, maar laten lelijke vlekken na.
Ik ga eigenlijk niet echt veel naar het voetbal, maar als Gent de bekerfinale speelt dan ben ik er wel graag bij.
Op weg naar Brussel overal toeterende supporters op de E40, wapperende blauw-witte sjaals door de zijruitjes en spandoeken aan de bruggen over de snelweg.
Aan het Boudewijnstadion nog meer ambiance in het Buffalodorp. Zingende, dansende, drinkende, zwalpende supporters. Eén groot feest.
Rond 8 uur naar tribune 1. Dankzij Mr. S. zowaar kaartjes gekregen net achter de eretribune. Vlakbij de gouverneur van Oost-Vlaanderen, de burgemeester van Gent, tal van politici, maar ook bekende buffalo supporters zoals Miguel Wiels en Frederik Sioen.
De wedstrijd was misschien niet van het hoogste niveau maar we kregen toch 3 mooie doelpunten.
Met dank aan Wim en het Nieuwsblad voor de sfeerfoto’s.
The Making of Volvo S60.
Best iets om trots op te zijn. Op en top Gents. Niet alleen de auto maar ook het filmpje en de muziek zijn gemaakt door Volvo medewerkers.
Vandaag hadden we onze jaarlijkse afspraak in Scheldewindeke voor de openingswedstrijd van het Vlaamse wielerseizoen. We waren goed op tijd en konden een mooi plaatsje bemachtigen aan de graskant langs de kasseien van de Lange Munte. Deze 2,5 km. lange kasseistrook was eerder al de ideale plaats om een aanval te lanceren en zo Gent-Gent te winnen.
Dit jaar moest ik mijn schoonbroer en absolute wielerkenner missen, maar er loopt daar gelukkig genoeg volk rond die één en ander kent van de wielersport. Het valt me ieder jaar op dat zo’n wielerwedstrijd een vrij sociaal gebeuren is, zelfs zonder een kroeg en liters bier in de buurt.
We hadden dit jaar opnieuw geluk met het weer en ook onze uitkijkpost hadden we bijzonder goed gekozen. Vlak voor onze ogen en onze lens zagen we niemand minder dan Juan Antonio Flecha aanvallen. Uiteindelijk zou hij ook de Omloop Het Nieuwsblad van dit jaar winnen.
Na hem volgden nog heel wat renners die het duidelijk heel zwaar hadden. Het leverde in ieder geval een pak leuke foto’s op.
Het wielerseizoen is gestart, en voor ons is dat ook altijd een beetje het begin van de lente.
Hé, kijk, Brendan Croker komt naar België. Naar Gent dan nog wel. Bij de Vieze Gasten zowaar.
Ik heb uitermate goede herinneringen aan Brendan. Ooit mocht ik voor hem koken, toen hij een concert gaf hier in Lochristi. Samen met Wigbert en Patrick Riguelle toen.
En nu zal hij samen met Bruno Deneckere optreden. Onze kaartjes zijn al besteld. En u?
Deze videoclip toont een nog jonge Brendan. Intussen is hij iets ouder en grijzer, maar hij blijft een grote meneer
Als abonnee van De Morgen waren we eerder deze week te gast op de tentoonstelling Portret 1989-2009 van Stephan Vanfleteren in Gent. In het Wintercircus Mahy kwamen de portretten uitermate goed tot hun recht. En het was Klaus van Isacker zelf die ons toespraak en zijn lezers een eigenzinnig concert van Roland aanbood. Roland had een paar goede muzikanten meegebracht (TAZ band) en Steven de Bruyn zorgde voor virtuoze klanken uit zijn mondharmonika.
Gisterenmiddag in de Vlaamse Opera tijdens Oorsmeer 2009 een bijzondere voorstelling gezien en gehoord: ReMix Orchestra of een gewaagde, bizarre, eigentijdse mix door jonge muzikanten en proffesionals onder leiding van Paul Griffiths. Violen, blazers maar ook gitaren, sitars, beatboxers en rappers. Jonge muzikanten die werden bijgestaan door ervaren muzikanten van de Filharmonie.
Een concert dat bleef boeien, mede dankzij het enorme enthousiasme van de Londense allround muzikant en dirigent van dienst Paul Griffiths.
(foto via website De Singel)
Op uitnodiging van Isabelle hebben we gisterenavond deelgenomen aan de Nacht van de Onderzoekers. Ruben en Jana hebben samen met hun vriendinnetjes en tientallen andere kinderen meegedaan aan Het Vlaams Sportkompas, een verzameling testjes en metingen waarmee hun specifieke sportieve aanleg op een speciale windroos gesitueerd kan worden.
Binnenkort mogen we het resultaat in onze mailbox verwachten en zullen we te weten komen of ze eerder geschikt zijn voor gewichtheffen,dan wel voor balsporten. Of misschien moeten we ze voorbereiden op een tenniscarrière of lopen ze binnen een paar jaar de marathon.
In ieder geval laten we ze vooral sporten voor het plezier.
Op dezelfde Nacht van de Onderzoekers hebben we ook door gigantische sterrenkijkers naar het heelal gekeken. Spectaculaire beelden van het maanoppervlak en van Jupiter met zijn manen.
Verder een zaal vol wetenschappelijke innovaties, een slakkenman, enthousiaste kinderen en heel fijn gezelschap.
Een onvervalst weekendje Gent achter de rug. Gisteren rondgehangen op de Cultuurmarkt op de Kouter en de Sportmarkt op het Laurentplein. Nadien aan Gent Zuid genoten van breakdancers uit So You Think You Can Dance en onze dag afgesloten met een prachtige Belgische animatiefilm: De Texasrakkers met Suske en Wiske. OK, het is dan wel geen Pixar-film, maar met enig chauvinisme durf ik toch wel zeggen dat het allemaal heel mooi gemaakt is, met een leuk scenario en toffe stemmen van o.a. Sien Eggers, Guy Mortier en Lucas Van den Eynde.
Vandaag waren we al vroeg op stap om de openingsreceptie van de tentoonstelling “Met of zonder stippen” mee te maken in de Tuin Van Kina. Een niet alledaagse expo over paddestoelen waarbij wetenschap, fotografie en schilderkunst op een bijzonder wijze met elkaar worden vermengd.
De Tuin van Kina is sowieso altijd al één van de favorieten geweest bij de kinderen en vandaag mochten ze zelfs meehelpen aan een groot paddestoelenschilderij.
We kregen onverwacht nog bezoek van een vriendin met haar kinderen. Na een verdere verkenning van het museum en de vogelspinnen ging het richting Dampoort. Eerst een broodje in de broodjeszaak met dezelfde naam als het station aldaar. Daarna naar de Sint-Baafssite voor Coyendans 2009 en even verderop gaan snuisteren op de rommelmarkt in de Sint-Jacobsnieuwstraat. Buit: enkele strips, knuffels, een boek, en nog een paar kleine speelgoedjes aan absolute spotprijzen.
Een gezellige zondag in aangenaam gezelschap in een mooie stad. Maar moet dat niet zijn.
He, de laatste dag van de Gentse Feesten en de enige dag dat ik niet geweest ben. Een kort overzichtje van de Gentse Feesten 2009 voor ons persoonlijk archief.
Zaterdag 18 juli: de traditionele openingsstoet – heel veel foto’s getrokken, maar ook even weg van de drukte bij de altijd sympathieke mensen van De Tinten. In Huis Samaria in de Nederpolder hebben ze een terras met drank aan uiterst democratische prijzen, maar ook taart en ijs. En de opbrengst gaat naar het goede doel. Eén van onze vaste adresjes tijdens de feesten.
Zondag 19 juli: we hadden een wandeling met de gidsenbond op onze agenda staan, maar het werd een wandeling zonder gidsenbond, langs de Leie, Ajuinlei, “Montmartre” aan het Justitiepalies, de Kouter, maar daar schreef ik al een kort verslagje over.
In de namiddag waren we getuige van een spectaculaire sportnamiddag aan de Rigakaai.
Maandag 20 juli: vaste afspraak in het Museum voor Dierkunde. Verslagje alhier. In de namiddag met de kinderen naar het Baudelopark. Veel drukker dan andere jaren, maar best gezellig.
Dinsdag 21 juli: in de namiddag naar het MIAT en ’s avonds naar Wim Helsen. Over het laatste zal ik kort zijn: niet echt mijn ding en ik heb soms het gevoel dat iedereen het goed vindt omdat het uit de mond van Wim Helsen komt. Ze lachten daar in de Capitole werkelijk met alles.
Woensdag 22 juli: een uiterst interessante wandeling met de Gidsenbond in en rond het Citadelpark met mijn favoriete gids Miguel De Clercq.
Donderdag 23 juli: Zuidpark met de kinderen. Dit jaar nog meer en nog leukere attracties. En nadien naar de eerste dag van Mira Miro. Met Léandre (super).
Vrijdag 24 juli: Spaanskasteelplein. Uitgeregend en opnieuw naar huis.
Zaterdag 25 juli: Spaanskasteelplein. Mira Miro. Claire: mooi. Mistery X: chaotisch en iets om snel te vergeten. Daarna opnieuw naar het Zuidpark. Constructies maken met bamboestokken en elastiekjes en nadien de kinderen laten musiceren.
Zondag 26 juli: nieuwe poging om een wandeling te maken op de Bijlokesite met de Gidsenbond. Deze keer ging de wandeling wel door, maar ik durf het gerust mijn slechtste wandeling van de laatste 10 jaar noemen. De gids geraakte met moeite uit zijn woorden, na 1 uur hadden we nog geen 5 meter gewandeld en leek het meer op een lezing dan op een geleide wandeling, we hadden geen toegang tot de verschillende gebouwen (met uitzondering van een heel kort bezoek aan het STAM). Je zag het aan de gezichten van de andere “wandelaars” dat het een eerder vervelende en saaie uiteenzetting was. Sommigen zijn dan ook vroegtijdig vertrokken.
Voor alle duidelijkheid: meestal zijn de wandelingen met de Gidsenbond uiterst interessant. Zondag was echter een uitzondering. Maar wel heel jammer natuurlijk.
Het waren feesten van uitersten. Heel leuke en mooie dingen gezien, maar ook een paar minder goede. Maar al bij al toch fijne feesten.
Gisteren was het de eerste dag dat er op het Spaanskasteelplein straattheater te beleven was. We waren goed op tijd om de voorstelling Play van Léandre bij te wonen. Een sympathieke Spanjaard die zonder script of gesproken woord het talrijk opgekomen publiek bijna een uur lang wist te boeien. Achter de piano zorgde David intussen voor aangepaste muziek bij de fratsen van de lieve clown.
Het is niet iedereen gegeven om met zo weinig middelen een show te brengen die zo verrassend is. Hij “gebruikte” het publiek op een aangename manier en durfde het zelfs aan een hond en een baby in zijn act te verwerken. Je moet al een echte meester zijn om te anticiperen op het gedrag van een hond of een baby. En hij deed dat uitermate goed. Zelfs toen er meer kinderen begonnen mee te spelen dan hij eigenlijk zelf wou, loste hij dit mooi op door de kinderen weg te zappen.
Op de nationale feestdag zouden we naar het Baudelopark gaan, maar de kinderen hadden precies meer zin in een namiddagje MIAT. Terwijl ze het vijfde verdiep van het museum afspeurden naar antwoorden op de vragen van hun zoektocht met Vlieg, zagen we hoe er een wolkbreuk losbarstte over de Gentse binnenstad.
De feestelijke zoektocht in het MIAT was een perfecte mix van raadseltjes, weetjes en zoekopdrachten en Ruben en Jana hadden al snel een idee van wat het sleutelwoord van 8 letters was. Ik ga het hier zeker niet verklappen, daarvoor kan je best zelf met je kinderen naar het MIAT gaan. De zoektocht is geschikt voor kinderen tussen 8 en 12 en deelname is gratis.
Op het einde krijgen ze ook nog een leuke verrassing. Een mooi alternatief voor natte dagen.
Deze middag wat met de kinderen rondgehangen in het Baudelopark. Toen we naar huis gingen, kwamen we nog een diabolo kunstenaar tegen, vlakbij Steendam. Ik had mijn D90 bij en maakte volgende filmpjes
Zeg niet dat je het niet wist 