Muziek

On the road

~ Koen ~ 3 reacties

We hebben de laatste 3 dagen 770 mijl afgelegd. Dat is een goede 1200 kilometer. Langs Interstate 70, 79 en 90. Met de radio aan. Met echte Amerikaanse muziek van Don Henley en John Cougar Mellencamp.


En om de 100 mijl stoppen we bij een service area, waar te dikke Amerikanen zich volproppen met pizza, burgers en ijs.
Gelukkig is er ook vers fruit, pastasalade en groentenbuffet. Voor de toersiten, denken we. Of voor die enkele Amerikanen die wat op hun lijn letten. Maar ze zijn in de minderheid. We vragen ons soms af hoe hun benen die dikke lijven kunnen dragen. Ze zijn wel solidair. Meestal is elk lid van de familie te dik. 

Verder genieten we ten volle van de mooie landschappen en moeten we ook toegeven dat de gemiddelde Amerikaan best wel vriendelijk is. Je hoort ons zeker niet klagen. 

Het is in ieder geval een droom om hier met de auto te rijden. Geen agressieve chauffeurs of snelheidsduivels. Het verkeer verloopt hier veel rustiger en zo valt het ook best mee om grote afstanden af te leggen.

Het is wel even wennen aan de mega trucks.

Morgen wordt het een kortere rit. Van Albany, waar we momenteel verblijven, naar Springfield en vervolgens naar Boston.

Advertentie

Popeiland 2010

~ Koen ~ Een reactie plaatsen

Tradities houden we graag in eer. De laatste woensdag van juni staat al enkele jaren synoniem voor bakken plezier op Popeiland, en dat was dit jaar niet anders.

We waren al voor 12 uur op het eiland, want ze wilden dolgraag op het water lopen. Jana, Ruben, Maxine en Ophélie waren als allereerste bij de attractie waarbij ze in een heel grote strandbal op het water mochten lopen.

Dolle pret, lachende gezichten, dolblije kinderen. Popeiland 2010 was nu al geslaagd.

Dit jaar mochten ze ook echt graffiti spuiten. Met echte verf. In echte spuitbussen.

En ravotten, spelen en gek doen bij de jongens en meisjes van Diggie

O, ja bijna vergeten. Er waren ook optredens.

Van Tom Dice bijvoorbeeld.

En ik had het voorrecht om Popeiland te beleven vanop een hoogte van 16 meter.

En voor Sylver haal ik met plezier een 400mm lens boven

Of gewoon zelf wat dichter gaan staan

De zomervakantie 2010 is gestart.

Grote onderscheiding

~ Koen ~ Een reactie plaatsen

Vandaag onze punten gekregen voor het examen accordeon. Ikzelf 80, Ruben 85. Op 100, voor de twijfelaars onder jullie.
En nu heel hard repeteren voor een concertje eind deze maand. Dan spelen we samen accordeon. Woensdag haal ik er nog eentje op bij onze accordeonleverancier zodat we samen kunnen oefenen. In maat 6/8. Nu nog traag, maar het moet een stuk sneller kunnen. Onze laatste missie voor dit muzikaal schooljaar. Wij kijken ernaar uit.

Cultureel seizoen 2010-2011

~ Koen ~ 3 reacties

In mei en juni vallen hier traditiegetrouw de brochures van de culturele centra, Vooruit, Bijloke, NTG, Vlaamse Opera en andere cultuurhuizen in de (virtuele) bus.

Voor het CC Lokeren hebben we onze keuze al gemaakt. Voor het komend seizoen wordt het dit:

* Vernieuwd Gent Volkstoneel met De Vis

* Warre Borgmans en Dimitri Leue met Het Lortchersyndroom

* Wouter Deprez met Je zal alles worden

* Philippe Geubels met Hoe moet het nu verder

* Mira met Het liefst pak ik u vast

* Daan

* D’irque en Fien met Carroussel de Moutons

Eventueel komt daar nog bij: Raymond Van het Groenewoud en Steven De Bruyn samen met Roland en Tony Gyselinck

Verder bestellen we zeker tickets voor Stijn Meuris in CC Sint-Niklaas en De Schedelgeboorten met hun nieuwe show bij De Vieze Gasten.

En u ?

Klasconcert

~ Koen ~ 1 reactie

De laatste dinsdag voor de paasvakantie hielden we met het eerste jaar AMV van de Academie voor Podiumkunsten ons allereerst klasconcert.
Er was een heuse jamsessie van enkele jonge talentvolle gitaristen, er werd gespeeld op de saxofoon en klarinet, er klonken mooie pianosonates en sommigen durfden het zelfs aan om solo te zingen. Ikzelf bracht Carnaval in Venetië en Oh Susanna compleet met zenuwen en al.
Het is in ieder geval iets anders dan hier thuis mijn nummers spelen en inoefenen. Nu waren er ook echte toeschouwers. Maar goed, we zitten op de Academie voor Podiumkunsten en het woord “podium” staat daar niet zomaar. Ik denk dat ik er zal moeten leren aan wennen om voor een publiek te spelen. “Grenzen verleggen” zoals iemand uit onze groep zei.

Concert

~ Koen ~ 1 reactie

Deze voormiddag hielden de accordeonklas en de vioolklas van de Academie voor Podiumkunsten van Gent een aperitiefconcert. Heel veel violen, een paar cello’s en ook 4 studenten uit de groep van accordeonjuf Heidi. Twee studentes uit het 4e jaar, eentje uit het derde jaar en onze Ruben als eerstejaars accordeonist.

En hij speelde zijn nummer geheel foutloos. Geen zenuwen, geen stress of wat dan ook. Het podium op en spelen. Alsof hij nooit anders gedaan heeft.

Ik geef je een 8

~ Koen ~ Een reactie plaatsen

Ruben geeft volgende zondag zijn eerste optreden. Samen met zijn juf zal hij “Bei Den Bären” spelen. Een walsje waarbij hij de eerste stem verzorgt. Er is al flink geoefend en op maandagavond speelt hij samen met juf Heidi. Dan telt ze af en zetten ze samen in. Elk op hun accordeon.

En het doet me zo hard denken aan de kinderen die samen met Tonny Eyk muziek speelden. Op woensdagmiddag in Klassewerk met Hans van Willigenburg. Het programma waarin drie lagere schoolklassen het tegen elkaar opnamen. Kunst- en vliegwerk en gekkenwerk en al. En de begintune van het programma roept zoveel herinneringen op.

En Tonny Eyk begeleidde de kinderen op piano of orgel en hij gaf bijna altijd een 8.

en de begintune die lekker lang blijft hangen

en ook deze jongens krijgen van Tonny een 8

30 jaar geleden, man !

Muzische vorming

~ Koen ~ Een reactie plaatsen

Het gaat goed met de muzische vorming. Al moet ik toegeven dat er aardig wat tijd in kruipt. De examens notenleer, zang, muziektheorie en dictee zijn achter de rug en binnenkort starten we met de fa-sleutel. Ook met het accordeon gaat het de goede kant uit. Nog enkele weken en we beginnen aan ons tweede boekje. Maar eerst nog de maat 6/8, de tertsbas en de sexten.

Voor mijn eerste optreden is het nu nog wat te vroeg, maar onze Ruben mag op 14 maart wel al aantreden op een aperitiefconcert in Gent.

Druk

~ Koen ~ Een reactie plaatsen

Een cursus Access 2007 en Dreamweaver CS4 voorbereiden. Deze cursussen ook geven aan enthousiaste cursisten in Brugge en Roeselare. Examens voorbereiden. Examens afleggen voor zang, muziektheorie en dictee. Iedere dag minstens een half uur oefenen op de trekzak. Tussendoor de biografie van Steve Jobs lezen. Kinderen opvoeden en zorgen dat hier thuis alles geregeld wordt. Koken, poetsen, boodschappen doen, kinderen in bad stoppen,… En een bijna full time job bij het provinciebestuur. En dan wordt het precies toch moeilijk om mijn blog te onderhouden 😉

En zo lukte het me niet om te schrijven over twee voorstellingen die we vorige maand gezien hebben.

De ene voorstelling is er één om snel te vergeten, de andere zal ik dan weer niet snel vergeten.

Iets concreter: begin januari zagen we Brendan Crocker bij de vieze gasten. Amai, zo slecht. En ik had zo goede herinneringen aan die man. Het moet zo wat het slechtste optreden geweest zijn dat ik de afgelopen 10 jaar heb gezien. Bij sommige nummers kende hij gewoon de tekst niet meer. Wij zijn het afgebold in de pauze; iets wat we maar heel zelden doen.

Vorige zaterdag zagen we wel een fantastisch stuk: The Broken Circle Breakdown featuring the Cover-Ups of Alabama. Een stuk van en met Johan Heldenbergh & Mieke Dobbels en enkele uiterst goede muzikanten. Een uitgebreid verslag is te vinden alhier. Het moet zowat het beste stuk geweest zijn dat ik de afgelopen 10 jaar heb gezien.

En nu hoofdstuk 9, 10 en 11 voorbereiden voor de cursus van morgenavond.

Stripconcert

~ Koen ~ 1 reactie

Kijk eens aan. Eén van mijn favoriete muzikanten gaat op tournee met een ondeugende tekenaar en ze brengen kinderliedjes terwijl er live getekend wordt.

Jan De Smet (De Nieuwe Snaar) brengt kinderliedjes op accordeon, banjo, ukulele en gitaar. Klassiekers zoals Kortjakje en  Moriaantje maar ook jonge werkjes (Steek je Vinger In De Lucht,…) waarmee hij de voorbije jaren een grote kindervriend is geworden.
Kim Duchateau (tekent o.a. cartoons in De Morgen)  zit braaf naast Jan en maakt een ondeugende tekening bij elk liedje. Deze beelden worden op een groot scherm geprojecteerd, zodat het lijkt alsof er een videoclip wordt geboren terwijl iedereen luidkeels meezingt. Alle tekeningen worden na de voorstelling opgehangen in een miniexpo, en iedereen krijgt de kans om met een uniek exemplaar – een echte Kim – naar huis te gaan.

Ze komen naar Lokeren met een schoolvoorstelling, maar ik heb kaartjes besteld voor de familievoorstelling in CC Belgica (Dendermonde).

Wij hebben Jan De Smet al een paar keer gezien samen met de kinderen, en ik kan het éénieder aanraden.

Frank Vander Linden Solo

~ Koen ~ 1 reactie

Ik herinner me nog toen ik in 1992 voor het eerst “Dit is mijn huis” hoorde van De Mens. Een nummer dat bleef hangen en ik weet nog dat ik naar de platenboer rende om de full-cd te kopen. En nu, 17 jaar later werd ik opnieuw ontroerd. Deze keer door Frank Vander Linden die helemaal solo door Vlaanderen trekt. Vrijdagavond zorgde hij in het CC van Lokeren voor kippenvelmomenten. Ontroerend mooi en wat een sympathieke kerel. Prompt zijn solo cd gekocht, die hij zowaar signeerde. Op de thermometer in de auto stond deze morgen -4,5 maar met deze cd kreeg ik het meteen warm.

Dominant-septiemakkoord

~ Koen ~ Een reactie plaatsen

Het gaat goed met de lessen accordeon. Na drie maand intens oefenen lukt het al vrij aardig om walsjes te spelen. En het wordt alsmaar boeiender. Vorige maandag hebben we het dominant-septiemakkoord leren spelen. Voor de geïnteresseerden:

Het dominant-septiemakkoord bestaat uit een grote terts, een reine kwint, en een kleine septiem, of is een opeenstapeling van een grote terts, een kleine terts, en een kleine terts. Het universele symbool is een 7, vb.: C7, Gb7, D#7, …

Het akkoord komt voor op de vijfde trap in de grote-tertstoonladder, en is dan met andere woorden een diatonisch akkoord.

Een hele boterham, maar eigenlijk valt het best mee om het akkoord te spelen. En we spelen ook al een hoger octaaf (vanaf de hoge do tot de hoge sol), al moet ik toegeven dat het me wat moeite heeft gekost om deze noten vlot te herkennen op de notenbalk.

Maar het blijft plezant en dat is uiteindelijk de bedoeling.